Ken je ze? Die kanten van jezelf die minder fraai zijn en die opkomen als je je onzeker voelt… als je je niet gezien of gehoord voelt, of de meest pijnlijke variant: als je in een heel oud thema wordt geraakt?

Eh… ik ken ze. Die van mij. Denk alsjeblieft niet dat ik door mijn vak nooit meer in valkuilen terecht kom. Ahum, was het maar zo‘n feest… Maar wat ik wél heb geleerd, is om ze direct te herkennen en de oorzaak, de zogeheten trigger, te onderzoeken. In mijn geval is overprikkeling trigger nummer één. Ben ik overprikkeld? Dan is de kans 100% dat mijn schaduwkanten naar boven komen. Ik ben dan niet de beste versie van mezelf, zeg maar. Mijn persoonlijke first aid kit: mediteren, rust, ontspanning…

Terug naar de schaduwkanten… wist je dat iedereen ze heeft? Ja echt, iedereen. Veroordeel ze dus niet. Van jezelf niet en van de ander niet. Ik vind het heel mooi om kinderen als voorbeeld te nemen. Die laten hun schaduwkanten namelijk heel duidelijk zien. Geen enkel kind is alleen maar vrolijk, lief, sociaal en zorgzaam.

De handen en numerologie laten niet alleen de talenten en positieve eigenschappen zien, maar ook iemands schaduwkanten. Mijn persoonlijke ervaring is dat iemand opluchting voelt wanneer ik ze benoem. Een soort van: ‘hè hè, blijkbaar horen deze kanten bij mij’. En zo is het ook. Omarm niet alleen je talenten en positieve eigenschappen, maar ook je schaduwkanten. Maak er geen big deal van en voeg wat compassie toe. That‘s life, naar mijn idee.

Ben jij al vriendjes met jouw schaduwkanten?.